Era klasycznego standardu złota rozpoczęła swój rozwój najpewniej od wydarzeń związanych z rozwojem polityki monetarnej w Anglii. Miało to miejsce w roku 1819. Z czasem ten pomysł rozprzestrzenił się na Francję, Niemcy i kilka innych państw, które również wykorzystywały parytet oparty na metalach szlachetnych. Złoto było świetnym systemem monetarnym, ponieważ kruszce z czasem akceptowano niemal wszędzie. Nawet jeżeli w jakimś miejscu na świecie nie można było bezpośrednio transferować kruszcu na pieniądz, takie państwa i tak rozpoznawały wartość metali szlachetnych i ich istotę w gospodarce.

Dlatego też łatwo było nakłonić ludzi na korzystanie ze złota z globalnej perspektywy. Ostatecznie największym graczem rozpowszechniającym standard złota na globie stały się Zjednoczone Stany Ameryki. Standard złota przyniósł również pomysły na różne eksperymenty. Czasami standardy złota były przerywane z powodu wojen, innym razem standard złota państwo zamieniało na system bimetaliczny. Systemy bimetaliczne działały w ten sam sposób, co parytet złota. Z tą różnicą, że pieniądze nie były zabezpieczanie jedynie złotem, ale także srebrem. Stąd nazwa system bimetaliczny.

Rządy często wydawały więcej złota niż miały w skarbcu, co doprowadzało do zawieszenia systemu

Nawet jeżeli parytet złota w danym państwie trwał, rządy bardzo często miały z nim problemy ze względu na to, że niekiedy trudno było wyregulować właściwą relację między krajową walutą i ilością złota, które jej odpowiada. Tak długo, jak rządy lub banki centralne zachowywały monopol na podaż walut krajowych, standard złota okazywał się nieskutecznym lub niespójnym ograniczeniem polityki fiskalnej. Porozumienie z Bretton Woods, które miało miejsce po drugiej wojnie światowej, zmusiło wiele państw na świecie do tego, aby przyjęły dolara amerykańskiego w swoich rezerwach zamiast złota.

Z kolei rząd Stanów Zjednoczonych na łamach tego porozumienia zobowiązywał się do tego, że będą utrzymywali odpowiednio wysoką ilość złota w swoich magazynach, aby pokryć wszystkie wyemitowane dolary na potrzeby handlowe. System waluty fiat, który znamy w dzisiejszych czasach, powstał dopiero w 1971 roku. Powstał podczas zlikwidowania możliwości wymiany pieniędzy państwowych na dolary. Od tamtego momentu pieniądze państwowe nie są pokrywane w twardych assetach w postaci metali szlachetnych.